Ver la fonte de Llei d'inducción de Faraday

La '''Llei d'inducción electromagnética de Faraday''' (o '''Llei de Faraday''') básase nos esperimentos que [[Michael Faraday]] fizo nel [[1831]] y dexa afitáu que'l voltaxe inducíu nun circuitu zarráu ye direutamente proporcional a la rapidez con que cambia nel tiempu'l fluxu magnéticu qu'atraviesa una superficie cualquiera col circuitu como aresta:

<math>\oint_C \vec{E} \cdot \vec{dl} = - \ { d \over dt } \int_S \vec{B} \cdot \vec{dA}</math>

onde <math>\vec{E}</math> ye'l campu lléctricu, <math>d\vec{l}</math> ye l'elementu infinitesimal del contornu C, <math>d\vec{l}</math> ye la densidá de campu magnéticu y S ye una superficie arbitraria, cuyu aresta ye C. Les direiciones del contornu C y de <math>\vec{dA}</math> tan daes pola regla de la man izquierda.
La permutación de la integral de superficie y la derivada temporal se pue facer siempre y cuando la superficie d'integración nun cambie col tiempu.
Por medio del teorema de Stokes pue obtenese una forma diferencial d'esta llei:
 <math>\nabla \times \vec{E} = -\frac{\partial \vec{B}} {\partial t}</math>
Ésta ye una de les ecuaciones de Maxwell, les cuáles conformen les ecuaciones fundamentales del [[electromagnetismu]]. La llei de Faraday, xunto coles otres lleis del electromagnetismu, foi incorporada nes ecuaciones de Maxwell, unificando asina al electromagnetismu.
nel casu d'un imponedor con N vueltes d'alambre, la fórmula anterior tresformase en:

 <math>e=-N{d \Phi \over d t}</math>
onde e ye la fuercia electromotriz inducida y dΦ/dt ye la tasa de variación temporal del fluxu magnéticu Φ. La direición de la fuercia electromotriz (el signu negativu na fórmula) debese a la llei de Lenz.
[[Categoría:Electromagnetismu]]
[[Categoría:Wikipedia:Artículos ensin plantía llistaref]]